oracle co to jest: Zalety i wady bazy danych Oracle Database

Jeśli znajdzie taki blok, przenosi do niego wiersz – nazywa się to
migracją wiersza. Jeśli nie znajdzie, dzieli wiersz na kawałki i zapisuje je w różnych blokach – nazywa się to
łańcuchowaniem wierszy. Powoduje to pogorszenie czasu działania
aplikacji bazodanowych. W takiej sytuacji może pomóc dobranie odpowiednich
wartości parametrów PCTUSED i PCTFREE, a także zwiększenie wielkości bloku lub usunięcie i wstawienie od nowa podzielonych na łańcuchy wierszy. Partycja tabeli – tabela jest podzielona na partycje, z których każda jest
przechowywana w osobnej przestrzeni tabel – jako osobny segment, którego
parametry mogą być specyfikowane indywidualnie. Stosowana w przypadku
współbieżnego użycia danych przez wielu użytkowników.

Na konkretnych przykładach odkryjesz zarówno teoretyczną, jak i praktyczną stronę administrowania informacjami w bazach. Program szkolenia zawiera również szereg przydatnych materiałów video, które pozwolą Ci lepiej zrozumieć sens zarządzania RDBMS i nie tylko. Słownik podstawowych haseł nie będzie kompletny, jeśli nie dodamy do niego kilka najistotniejszych pojęć związanych z obiektami baz danych.

2 Baza danych

Podziału dokonuje się
przez podział względem wartości pewnego klucza, ewentualnie z użyciem funkcji haszującej. Gdy proces Oracle potrzebuje dostępu do danych, najpierw szuka ich w pamięci
podręcznej bloków – jeśli znajdzie, mamy do czynienia ze zjawiskiem nazywanym
trafieniem (ang. cache hit). Jeśli nie znajdzie, ze zjawiskiem nazywanym brakiem (ang. cache miss) – dane muszą zostać
sprowadzone z dysku do bufora. Ze względu na ochronę danych jest on zwykle przechowywany w
kilku kopiach na różnych nośnikach danych.

Został opracowany i zoptymalizowany pod kątem zastosowań internetowych i działa na dowolnej platformie. Nowe wymagania związane z rozwojem Internetu spowodowały, że system MySQL jest najczęściej wybierany przez deweloperów internetowych oraz na potrzeby aplikacji internetowych. Ponieważ opracowano go w celu przetwarzania milionów zapytań i wykonywania tysięcy transakcji, system MySQL jest popularny w firmach z branży handlu elektronicznego, które muszą zarządzać wieloma przelewami pieniędzy.

Baza danych Oracle – szkolenie z architektury

Pliki dziennika powtórzeń są nadpisywane za każdym razem gdy zachodzi
przełączenie dziennika. LGWR nie nadpisze grupy dziennika powtórzeń dopóki nie zakończy się
zdarzenie punktu kontrolnego dotyczące danych opisanych pozycjami powtórzeń w
danej grupie. Zapewnione zostaje to, że zatwierdzone dane mogą zostać
odzyskane w przypadku awarii instancji. Przy awarii
systemu operacyjnego nie ma straty informacji na dysku, traci się tylko informacje
zapisane w obszarze SGA.

Aplikacja kliencka działa na drugim komputerze (stacji klienckiej) jako
proces użytkownika. Aplikacja kliencka ustanawia połączenie z serwerem za pomocą
programu sieciowego OracleNet. Procesy tła mogą być albo osobnymi procesami systemu operacyjnego, albo
wątkami jednego procesu systemu operacyjnego (tak jest w systemie Windows). Blokada LCKn (ang. Lock) jest to proces obsługujący blokady między
instancjami w środowisku serwera równoległego (ang. Oracle Parallel Server). Wszystkie
dane, które nie zostały zablokowane przez nie zatwierdzone transakcje są
natychmiast dostępne. Jest opcjonalnym obszarem pamięci SGA używanym w środowisku współdzielonych
serwerów.

Podstawową funkcją systemu MySQL jest elastyczność na żądanie. Arkusze kalkulacyjne były pierwotnie przeznaczone dla jednego użytkownika i odzwierciedlają to ich cechy. Są doskonałe dla jednego użytkownika lub małej liczby użytkowników, którzy nie potrzebują wielu skomplikowanych funkcji manipulacji danymi. Natomiast bazy danych są przeznaczone do przechowywania znacznie większych zbiorów zorganizowanych informacji — niekiedy są to ogromne ilości. Bazy danych umożliwiają wielu użytkownikom jednoczesne uzyskiwanie szybkiego i bezpiecznego dostępu do danych i tworzenie dotyczących ich zapytań z wykorzystaniem logiki i języka o wysokim stopniu złożoności.

Realizują
funkcje, które inaczej wymagałaby oddzielnych programów Oracle działających
osobno dla każdego użytkownika. Procesy systemu wykonują operacje
Wejścia/Wyjścia i monitorują inne procesy Oracle zwiększając stopień
równoległości operacji na serwerze bazy danych w celu uzyskania lepszej
wydajności i niezawodności. Baza danych Oracle składa się z plików systemu operacyjnego, nazywanych plikami
bazodanowymi (ang. database files), które są miejscem przechowywania
danych w bazie danych. Zwykle mamy do czynienia z sytuacją, w której tylko jedna instancja Oracle ma dostęp do bazy danych. Tylko w specjalnej konfiguracji klastrowej  (o nazwie Real Application Cluster)
wiele instancji ma dostęp do pojedynczej bazy danych.

Czym jest język SQL?

Procesy serwera dokonują zmian w blokach danych i blokach segmentów wycofań zapisanych w buforach
bazy danych. Pisarz bazy danych (DBWn) zapisuje zmodyfikowane (ang. dirty)
bloki danych
z buforów bazodanowych do plików danych. Zapewnia, aby w buforach bazy danych
była dostępna dostateczna liczba wolnych buforów do zapisu
bloków z danymi sprowadzanych z plików danych. W ten sposób zwiększa się wydajność bazy
danych, ponieważ procesy serwera dokonują zmian tylko w buforach. Ze względu na
sposób wykonywania zapisów do dziennika powtórzeń, DBWn nie musi zapisywać
bloków w chwili, gdy transakcja kończy się zatwierdzeniem, co pozwala
minimalizować liczbę zapisów na dysk. DBWn zapisuje w zasadzie bloki na dysk
tylko wtedy, kiedy inne dane muszą zostać sprowadzone do SGA i za mało jest
wolnych buforów, aby je pomieścić.

MySQL to system DBMS, z którego korzystają najpopularniejsze witryny i aplikacje internetowe na świecie, w tym Airbnb, Uber, LinkedIn, Facebook, Twitter i YouTube. Przykłady popularnego oprogramowania bazodanowego, czyli systemu DBMS, to MySQL, Microsoft Access, Microsoft SQL Server, FileMaker Pro, Oracle Database i dBASE.

Bufory bazodanowe przechowują ostatnio używane bloki danych, które wcześniej
zostały sprowadzone z plików danych. Oracle Cloud Infrastructure to kompleksowa platforma infrastruktury chmurowej dla wszystkich operacji IT. Od podstaw została zaprojektowana w taki sposób, by zwiększać wydajność aplikacji. Dzięki przemyślanej inżynierii oraz odpowiedniego zaprojektowania systemów, zapewniono innowacje, które przyśpieszają migrację danych, wpływają na niezawodność oraz elastyczność przy tworzeniu autorskich narzędzi. Licencja Oracle jest kosztowna, co odstrasza niektórych potencjalnych użytkowników. Jednakże wcześniej już zaznaczaliśmy, iż zaleta bazy danych Oracle polega na tym, że jest to inwestycja długoterminowa.

Pliki ostrzeżeń
(ang. alert files) – dotyczące działania całej instancji. Poznaj rozwiązania, które pomogą Twojej firmie usprawnić procesy biznesowe i zapewnić bezpieczeństwo danych. Jeżeli dopiero zaczynasz przygodę z administrowaniem danymi w firmie, obsługa Oracle może Cię nieco zniechęcić. Cały system jest o wiele bardziej złożony od swoich opensource’owych odpowiedników. Nauka tego RDBMS jest czasochłonna, ale bardzo wartościowa i satysfakcjonująca. Małe i średnie przedsiębiorstwa powinny wybrać inne systemy, by przetwarzanie danych nie sprawiało adminowi większych problemów.

Serwer bazy danych Oracle obejmuje szereg plików, procesów i struktur pamięci, umożliwiających przede wszystkim trwałe
przechowywanie danych i wykonywanie instrukcji SQL. Ogromne zbiory danych z Internetu rzeczy przekształcają życie codzienne i przemysł na całym świecie, a firmy mają dzięki temu dostęp do dużo większej niż kiedyś ilości danych. Nowoczesne organizacje mogą obecnie używać baz danych nie tylko do przechowywania danych i wykonywania transakcji, ale także do analizy ogromnej ilości danych z wielu systemów. Optymalizacja dostępu do danych i ich przepustowości ma dziś kluczowe znaczenie dla firm, ponieważ ilość danych, które trzeba śledzić, jest coraz większa. Niezwykle ważne jest posiadanie platformy, która zapewni wydajność, skalowalność i zwinność, których firmy potrzebują w miarę swojego rozwoju.

7  Logiczne struktury przechowywania danych na dysku

Plik z parametrami – zawiera ustawienia wartości podstawowych
parametrów inicjalizacyjnych, z którymi zostaje uruchomiona instancja Oracle. Metoda automatyczna używa map bitowych zamiast list wolnych bloków. Ustawienia stopnia zajętości miejsca w blokach jest związane z pytaniem, kiedy dany blok ma się znaleźć na liście wolnych bloków, to znaczy bloków mających wolne miejsce do wpisania nowego wiersza.

Czym jest system zarządzania bazami danych (database management system, DBMS)?

W ten sposób zachowuje wszystkie
zmiany dokonane na bazie danych umożliwiając odtworzenie bazy danych w przypadku
awarii dysków z danymi. Proces serwera przeszukuje listę roboczą od jej końca LRU, dopóki nie znajdzie
wolnego bufora albo dopóki nie przeszuka określonej progowej liczby buforów. Przy okazji wszystkie napotkane bufory do zapisu przenosi na listę
buforów do zapisu. Jeśli w ten sposób nie znajdzie wolnego bufora, proces
serwera przepisuje pewną liczbę bloków z listy bloków do zapisu na dysk – zwalniając
wolne bufory do użycia przez procesy serwera. Instancja Oracle, jak już wspomnieliśmy powyżej, jest kombinacją procesów
systemu i struktur pamięci.

Czym jest Oracle?

Odtwarzacz RECO (ang. Recoverer) – zajmuje się odtwarzaniem
transakcji rozproszonych w przypadku awarii sieci lub systemu. Są one wycofywane przez SMON lub
przez indywidualne procesy serwera w chwili gdy uzyskują one dostęp do
zablokowanych danych. Program kliencki komunikuje zlecenie użytkownika komputerowi serwera bazy
danych używając sterowników OracleNet. Proces nasłuchujący OracleNet wykrywa zlecenie i zaraz po
zweryfikowaniu nazwy użytkownika i jego hasła uruchamia proces serwera działający w imieniu procesu użytkownika.

Gdy rozmiar obszaru współdzielonego jest zbyt
mały, instrukcje są nieustannie od nowa ładowane do buforów bibliotecznych, co powoduje
spadek
efektywności działania. Bufory biblioteczne są obsługiwane przy użyciu algorytmu zastępowania LRU (“najdawniej
używany – najpierw”) tzn. Gdy zapełnią się używane bufory biblioteczne, pozycje opisujące plan najdawniej
wykonywanej instrukcji są usuwane z buforów robiąc miejsce dla pozycji nowych
instrukcji. Nawet jeśli plany wykonania instrukcji pozostaną w buforach, ale nie są
używane przez dłuższy okres czasu, ulegają przeterminowaniu i przy kolejnym
użyciu wymagają powtórnego przygotowania do wykonania. Po przedstawieniu ogólnej organizacji systemów zarządzania bazami danych
przyszedł czas na poznanie jak realizacja zadań SZBD wygląda w przypadku
systemów konkretnych producentów baz danych jak Oracle i Microsoft. Informacje
te są potrzebne do administrowania konkretnymi systemami zarządzania bazami
danych.

Procesy serwera są tworzone przez system do obsługi zleceń od zgłaszających
się przez sieć procesów użytkowników. Głównym celem tego procesu,
w którym bierze udział bufor dziennika powtórzeń, jest
umożliwienie odtworzenia instancji i/lub bazy danych gdy zajdzie awaria. Rejestrowane zmiany mają
postać rekordów nazywanych pozycjami powtórzeń (ang. redo entries).